حسابداری مالی
محمد عربمازار یزدی؛ وحید منتی؛ جواد روشن ضمیر
چکیده
قابلیت مقایسه صورتهای مالی نقش مهمی در همسوسازی انگیزهها در شرکت ایفا کرده و امکان شناسایی شباهتها و تفاوتهای شرکتهای مختلف را برای ذینفعان فراهم میآورد. بر این اساس، ارزیابی عملکرد مدیران و نظارت بر آنها تسهیل شده و انتظار میرود که افزایش قابلیت مقایسه صورتهای مالی، باعث محدود شدن ...
بیشتر
قابلیت مقایسه صورتهای مالی نقش مهمی در همسوسازی انگیزهها در شرکت ایفا کرده و امکان شناسایی شباهتها و تفاوتهای شرکتهای مختلف را برای ذینفعان فراهم میآورد. بر این اساس، ارزیابی عملکرد مدیران و نظارت بر آنها تسهیل شده و انتظار میرود که افزایش قابلیت مقایسه صورتهای مالی، باعث محدود شدن فرصتطلبی مدیران شود. در همین راستا، در پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین قابلیت مقایسه شرکتها و سررسید بدهی پرداختهشده و با استفاده از اطلاعات مالی ١٢5 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1392 تا 1398 دادههای موردنیاز جمعآوریشده است. برای تجزیهوتحلیل دادهها، الگوی رگرسیون خطی چند متغیره از نوع حداقل مربعات تعمیمیافته با بهرهمندی از دادههای ترکیبی به کار گرفته شد. یافتههای پژوهش نشان میدهد که بین قابلیت مقایسه صورتهای مالی و سررسید بدهی شرکت رابطه منفی و معناداری وجود دارد؛ بنابراین، قابلیت مقایسه صورتهای مالی نقش مهمی را در همسوسازی انگیزهها در شرکت ایفا نموده و با کاهش دادن عدم تقارن اطلاعاتی و هزینههای نمایندگی بالقوه، میتواند در نقش سازوکار حاکمیت شرکتی جایگزین استفاده از بدهیهای کوتاهمدت شود.
مرتضی عدلزاده؛ مهدی مردازادهفرد؛ مریم فرجزاده؛ شیما کرمی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین محافظهکاری و سطح سرمایهگذاری در شرایط نیاز یا عدم نیاز به تامین مالی و همچنین بررسی اثر مالکیت نهایی بر رابطهی بین محافظهکاری و سطح سرمایهگذاری میباشد.جامعه ی آماری این پژوهش، شامل 103 شرکت است که برای دوره ی زمانی 1387-1391 بررسی شده اند و به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش داده های ترکیبی با ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین محافظهکاری و سطح سرمایهگذاری در شرایط نیاز یا عدم نیاز به تامین مالی و همچنین بررسی اثر مالکیت نهایی بر رابطهی بین محافظهکاری و سطح سرمایهگذاری میباشد.جامعه ی آماری این پژوهش، شامل 103 شرکت است که برای دوره ی زمانی 1387-1391 بررسی شده اند و به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش داده های ترکیبی با کنترل اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که در شرکت هایی که نیاز به تامین مالی خارجی ندارند، رابطه محافظهکاری با سرمایهگذاری منفی میباشد و در شرکتهایی که نیاز به تامین مالی خارجی دارند این رابطه مثبت است. و همچنین در شرکت هایی که مالکیت نهایی آنها در اختیار بخش دولتی و شبه دولتی است، رابطه محافظهکاری و سرمایهگذاری منفی میباشد. بر این اساس با شدت یافتن مسائل نمایندگی، محافظهکاری به عنوان یک مکانیزم کنترلی در جهت کاهش مسائل نمایندگی عمل میکند.