بختیار استادی؛ پروین تدریسی پژو
چکیده
کلیه موسسات مالی و بانک ها در جریان عملیات خود با ریسک هایی مواجهند که قادر به از بین بردن آن هانبوده اما امکان مدیریت این ریسک ها وجود دارد. بنابر این موسسات مالی برای ادامه حیات خود بایدریسک ها را شناسایی و کنترل نموده و کاهش دهند که برای این کار، شناسایی عوامل مؤثر بر ریسک هایمختلف بسیار راهگشا خواهد بود. در این تحقیق فرض بر وجود رابطه ...
بیشتر
کلیه موسسات مالی و بانک ها در جریان عملیات خود با ریسک هایی مواجهند که قادر به از بین بردن آن هانبوده اما امکان مدیریت این ریسک ها وجود دارد. بنابر این موسسات مالی برای ادامه حیات خود بایدریسک ها را شناسایی و کنترل نموده و کاهش دهند که برای این کار، شناسایی عوامل مؤثر بر ریسک هایمختلف بسیار راهگشا خواهد بود. در این تحقیق فرض بر وجود رابطه ی معناداری بین ریسک های مالی ونسبت های مالی است که با بررسی تحقیقات گذشته مورد تایید قرار می گیرد و سپس با مطالعه روشآماری تحلیل همبستگی کانونی، الگویی طبق این روش برای اندازه گیری رابطه ی بین ریسک های مالی ونسبت های مالی مبتنی بر میزان شدت تاثیر ریسک ها ارایه شده است. برای محاسبه ریسک ها و نسبت هایمالی از اطلاعات موجود در صورت های مالی و ترازنامه 10 بانک بین سال های 88 تا 93 استفاده شدهاست. پس از انجام محاسبات مشخص می شود که ریسک های نقدینگی با مقادیر 697 / 0 ، 644 / 0 و 624 / 0بیشترین تاثیر را به ترتیب بر نسبت های نقدینگی، اهرمی و سودآوری بانک دارند
مجید شریعت پناهی؛ محسن سهرابی عراقی
دوره 4، شماره 16 ، دی 1385، ، صفحه 19-41
چکیده
با توجه به اینکه نه تنها مدیران به دلیل تصمیم گیری در ارتباط با اتخاذ شیوه های مختلف مدیریت علاقه مند میباشند که بتوانند تا حدودی بروز یا عدم بروز بحران مالی را در سازمان تحت مدیریت خود پیش بینی نمایند، بلکه سرمایه گذاران، ارگانهای مختلف دولتی ار قبیل اداره مالیات، بیمه و ... نیز مایل هستند تا بدانند وضعیت مالی شرکت در آینده چه روندی ...
بیشتر
با توجه به اینکه نه تنها مدیران به دلیل تصمیم گیری در ارتباط با اتخاذ شیوه های مختلف مدیریت علاقه مند میباشند که بتوانند تا حدودی بروز یا عدم بروز بحران مالی را در سازمان تحت مدیریت خود پیش بینی نمایند، بلکه سرمایه گذاران، ارگانهای مختلف دولتی ار قبیل اداره مالیات، بیمه و ... نیز مایل هستند تا بدانند وضعیت مالی شرکت در آینده چه روندی را خواهد داشت. لذا در این تحقیق سعی شده است که با استفاده از روش های آماری چند متغیره، مدلی را جهت پیش بینی وقوع بحران مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ارائه داد.
با مطالعه تحقیقات انجام شده در گذشته، چه توسط محققین و چه توسط دانشجویانی که قصد تهیه پایان نامه داشته اند، و نظر اکثر کارشناسان مالی، ابتدا به دنبال اثبات این موضوع رفتیم که آیا نسبتهای مالی میتواند وقوع بحران، ورشکستگی یا هرگونه وخامت اوضاع مالی شرکتها را پیش بینی نماید یا نه؟ و اگر چنین است چه نسبتهای مالی با چه ضرایبی میتواند این تمیز را بین دو گروه شرکتهای دارای بحران مالی و فاقد بحران مالی مشخص نماید.
در این تحقیق برای تعریف بحران مالی از سنجه Q توبین استفاده گردید، بدین مفهوم که شرکتهای دارای بحران مالی، شرکتهایی هستند که Q توبین آنها (حاصل تقسیم ارزش بازار شرکت بر ارزش جایگزینی دارایی های شرکت) کوچک تر از یک باشد و بر عکس Q توبین بالای یک نمایانگر عدم وجود بحران مالی میباشد.
در نهایت، همانطور که در ادامه مقاله خواهد آمد، به سوال تحقیق مبنی بر وجود رابطه بین نسبتهای مالی و بحران مالی پاسخ مثبت داده شد و مدلی شامل پنج نسبت مالی به شرح، سود قبل از مالیات بر بدهی جاری، ارزش بازار بدهی، نرخ بازار دارایی ها، سود انباشته به کل دارایی ها و بدهی بلندمدت به دارایی به ترتیب با ضرایب 0.713، 0.93، 0.38، 3.646، و 0.22 نیز جهت تمیز دو گروه شرکت ارائه گردید.
حمید خالقی مقدم؛ علی رحمانی
دوره 1، شماره 1 ، فروردین 1382، ، صفحه 109-142
چکیده
این مقاله با اتخاذ رویکرد پیش بینی سود، به ارائه شواهد تجربی در خصوص توان پیش بینی اقلام صورت های مالی میپردازد. نتیجه ی اکثر تحقیق های انجام شده این است که رفتار سود از فرایند گشت تصادفی پیروی میکند و تغییرات سود قابل پیش بینی نیست. این مقاله نتایج تحقیقی را نشان میدهد که براساس آن، با استفاده از مدل های لاجیت، محتوای اطلاعاتی متغییرهای ...
بیشتر
این مقاله با اتخاذ رویکرد پیش بینی سود، به ارائه شواهد تجربی در خصوص توان پیش بینی اقلام صورت های مالی میپردازد. نتیجه ی اکثر تحقیق های انجام شده این است که رفتار سود از فرایند گشت تصادفی پیروی میکند و تغییرات سود قابل پیش بینی نیست. این مقاله نتایج تحقیقی را نشان میدهد که براساس آن، با استفاده از مدل های لاجیت، محتوای اطلاعاتی متغییرهای حسابداری در نمونه ای متشکل از 71 شرکت بورس اوراق بهادار در دوره زمانی 1370-79 مورد آزمون قرار گرفته است.نتایج مدل های پردازش شده در ظول سالهای 1371 تا 76 نشان داد که اقلام صورت های مالی، توان تبیین و پیش بینی سود را دارند. عملکرد مدل های پیش بینی در سالهای 1377 تا 79 به استثنای سال 1378 برای متغییر وابسه به سود عملیاتی هر سهم و نیز بازده حقوق صاحبان سهام تفاوت معناداری با مدل گشت تصادفی نداشت.
مدل های درصد سود ناخالص، درصد تغییر در دارایی هر سهم، درصد تغییر در جمع دارایی ها و درصد تغییر در فروش به جمع دارایی ها دارای بالاترین توان تبیین و رابطه ی مثبت با افزایش سود هستند. جمع بدهی به جمع دارایی، سود قبل از مالیات به فروش، درصد تغییر در هزینه های عملیاتی به فروش و تغییر در بازده حقوق صاحبان سهام در رده بعدی قرار دارند.
نتیجه ی نهایی تحقیق این است که در صورت استفاده از اقلام صورت های مالی و تعیین مدل پیش بینی مناسب، تغییرات سود قابل پیش بینی است و از این لحاظ دانش حسابداری در دستیابی به هدف تهیه اطلاعات سودمند موفق بوده است.