گزارش های حسابداری
مرتضی عدلزاده
چکیده
پیچیدگیها و تغییرات مستمر در محیط کسبوکارها، تردیدهای عمدهای در خصوص تأمین نیازهای ذینفعان از طرف نظام گزارشگری شرکتی ایجاد کرده است. علاوه بر این، ویژگیهای خاص محیط اقتصادی ایران، توجه ویژه به نیروهای شکلدهنده آینده گزارشگری در این محیط و سیاستگذاری مناسب از سوی ذینفعان را ضروری میسازد. این پژوهش به سناریوپردازی گزارشگری ...
بیشتر
پیچیدگیها و تغییرات مستمر در محیط کسبوکارها، تردیدهای عمدهای در خصوص تأمین نیازهای ذینفعان از طرف نظام گزارشگری شرکتی ایجاد کرده است. علاوه بر این، ویژگیهای خاص محیط اقتصادی ایران، توجه ویژه به نیروهای شکلدهنده آینده گزارشگری در این محیط و سیاستگذاری مناسب از سوی ذینفعان را ضروری میسازد. این پژوهش به سناریوپردازی گزارشگری شرکتی در ایران و ارزیابی گزینههای سیاستگذاری با بهرهگیری از روش پژوهش آمیخته پرداخته است. بدین منظور در مرحله نخست برای شناسایی پیشرانهای مؤثر بر آینده گزارشگری شرکتی در ایران از مصاحبه نیمهساختاریافته با خبرگان و پیمایش دلفی فازی استفاده شد. در مرحله بعدی مطابق با مدل شوارتز، اهمیت و عدم قطعیت پیشرانهای کلیدی پژوهش مشخص شد. نتایج حاصله نشان داد سه پیشران «افزایش پیوند با اقتصاد جهانی»، «خصوصیسازی مالکیت» و «نظام مالی اعتبار محور»، دارای بیشترین سطح اهمیت و عدم قطعیت توأمان بوده و لذا مبنای طراحی سناریوهای آینده گزارشگری شرکتی قرار گرفتند و 8 سناریوی محتمل گزارشگری شرکتی تدوین گردید. در مرحله نهایی مسائل گزارشگری شرکتی در 5 دسته تقسیمبندی شده و 10 گزینه اقدام توسعه یافت. مطابق با رویکرد برنامهریزی پابرجا، گزینه اول سیاستگذاری بر اساس هر 5 معیار برنامهریزی پابرجا، گزینه سیاستگذاری مشتمل بر افزایش گروه مخاطبان هدف، اولویتدهی بیشتر به منافع عمومی، شناخت بیشتر داراییهای نامشهود، حرکت به سمت پذیرش استانداردهای بینالمللی و توسعه انواع گزارشگری غیرمالی با الزامات جدید است. نتایج این پژوهش ضمن تعمیق شناخت نسبت به نیروهای مؤثر بر آینده گزارشگری شرکتی، دارای دیدگاهها و توصیههایی برای سیاستگذاران و گروههای ذینفع در گزارشگری شرکتی است.
مرتضی عدلزاده؛ مهدی مردازادهفرد؛ مریم فرجزاده؛ شیما کرمی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین محافظهکاری و سطح سرمایهگذاری در شرایط نیاز یا عدم نیاز به تامین مالی و همچنین بررسی اثر مالکیت نهایی بر رابطهی بین محافظهکاری و سطح سرمایهگذاری میباشد.جامعه ی آماری این پژوهش، شامل 103 شرکت است که برای دوره ی زمانی 1387-1391 بررسی شده اند و به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش داده های ترکیبی با ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین محافظهکاری و سطح سرمایهگذاری در شرایط نیاز یا عدم نیاز به تامین مالی و همچنین بررسی اثر مالکیت نهایی بر رابطهی بین محافظهکاری و سطح سرمایهگذاری میباشد.جامعه ی آماری این پژوهش، شامل 103 شرکت است که برای دوره ی زمانی 1387-1391 بررسی شده اند و به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش داده های ترکیبی با کنترل اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که در شرکت هایی که نیاز به تامین مالی خارجی ندارند، رابطه محافظهکاری با سرمایهگذاری منفی میباشد و در شرکتهایی که نیاز به تامین مالی خارجی دارند این رابطه مثبت است. و همچنین در شرکت هایی که مالکیت نهایی آنها در اختیار بخش دولتی و شبه دولتی است، رابطه محافظهکاری و سرمایهگذاری منفی میباشد. بر این اساس با شدت یافتن مسائل نمایندگی، محافظهکاری به عنوان یک مکانیزم کنترلی در جهت کاهش مسائل نمایندگی عمل میکند.