حسن فرج‌زاده دهکردی؛ لیلا آقایی
چکیده
در حالی که تحقیقات پیشین از یافتن رابطه بین تجدید ارائه به عنوان معیاری از کیفیت سود و سیاست تقسیم سود شرکتها ناتوان بودهاند، در این پژوهش، تجدید ارائه صورتهای مالی بر اساس انگیزههای مدیریت در به‌کارگیری اقلام تعهدی اختیاری، در دو گروه فرصتطلبانه و غیر فرصتطلبانه، طبقهبندی شده و رابطه بین تجدید ارائه و تقسیم ...
بیشتر
در حالی که تحقیقات پیشین از یافتن رابطه بین تجدید ارائه به عنوان معیاری از کیفیت سود و سیاست تقسیم سود شرکتها ناتوان بودهاند، در این پژوهش، تجدید ارائه صورتهای مالی بر اساس انگیزههای مدیریت در به‌کارگیری اقلام تعهدی اختیاری، در دو گروه فرصتطلبانه و غیر فرصتطلبانه، طبقهبندی شده و رابطه بین تجدید ارائه و تقسیم سود شرکتها بررسی شدهاست. دادههای تحقیق مربوط به 247 شرکت (مشتمل بر 2,238 مشاهده شرکت-سال) طی دوره زمانی 90-1381 است. همچنین، از مدل دستیابی به پیشبینیها جهت تعیین گزارشگری مالی فرصتطلبانه استفاده شده و از روش رگرسیون لوجستیک با اثرات ثابت و دادههای تابلویی جهت آزمونهای تحقیق بهره گرفته شدهاست. نتایج به دست آمده نشان میدهد، شرکتهایی که سود تقسیم میکنند با احتمال کمتری مرتکب گزارشگری مالی فرصتطلبانه شدهاند. این رابطه برای شرکتهایی که سطح سود تقسیمی بالاتری دارند، قویتر است. به این ترتیب، میتوان نتیجه گرفت سود تقسیمی حاوی اطلاعاتی در خصوص کیفیت گزارشگری مالی شرکت، به ویژه انگیزههای منجر به تجدید ارائه صورتهای مالی است.
