جواد مرادی؛ احمد رحمانیان
دوره 10، شماره 40 ، دی 1391، ، صفحه 125-150
چکیده
تمایل مدیران به بی شسرمایه گذاری، یکی از هزینه های نمایندگی است که به سبب تضاد منافع میانمدیران و سهامداران ایجاد میشود. این بیش سرمایه گذاری ها در حالیکه منافع شخصی مدیران راحداکثر می سازد، ارزش شرکت را کاهش میدهند. یک راه حل بالقوه برای مشکل بیش-سرمایه گذاری، انتشار بدهی است. پژوهش حاضر به دنبال بررسی تأثیر بدهیهای بلندمدت)استقراض( ...
بیشتر
تمایل مدیران به بی شسرمایه گذاری، یکی از هزینه های نمایندگی است که به سبب تضاد منافع میانمدیران و سهامداران ایجاد میشود. این بیش سرمایه گذاری ها در حالیکه منافع شخصی مدیران راحداکثر می سازد، ارزش شرکت را کاهش میدهند. یک راه حل بالقوه برای مشکل بیش-سرمایه گذاری، انتشار بدهی است. پژوهش حاضر به دنبال بررسی تأثیر بدهیهای بلندمدت)استقراض( بر بیش سرمایه گذاری )در وجه نقد و مخارج سرمایه ای( و تأثیر پتانسیل رشد بربیش سرمایه گذاری )در وجه نقد و مخارج سرمایه ای( می باشد. جامعه آماری این تحقیق شرکت هایپذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که بر اساس شرایط در نظر گرفته شده برای انتخابنمونه، 09 شرکت طی دوره 9730 تا 9730 ، انتخاب گردیده است. بهمنظور تجزیه و تحلیل اطلاعات ازتکنیک رگرسیون چندمتغیره و آزمون مقایسه میانگین استفاده شده است. یافته ها بیانگر آن است کهبین بدهی های بلندمدت و بیش سرمایه گذاری )در وجه نقد و مخارج سرمایه ای( ارتباط منفی ومعناداری وجود دارد و میانگین بیشسرمایه گذاری در وجه نقد و مخارج سرمایهای در شرکت هایی بافرصتهای رشد کم، بالاتر می باشد.
غلامحسین اسدی؛ علیرضا پورباقریان
دوره 8، شماره 29 ، فروردین 1389، ، صفحه 139-153
چکیده
انتخاب شیوه تامین مالی یکی از اصلی ترین حوزه های تصمیم گیری مدیران شرکتها در راستای افزایش ثروت سهامداران به شمار میرود. رشد و ادامه فعالیت شرکت ها نیازمند منابع مالی است که تامین این منابع معمولا با محدودیت همراه است. بنابراین برای تداوم فرایند جذب منابع، نحوه استفاده از آن باید به گونه ای باشد که موجبات ایجاد سهم مناسبی از ارزش برای ...
بیشتر
انتخاب شیوه تامین مالی یکی از اصلی ترین حوزه های تصمیم گیری مدیران شرکتها در راستای افزایش ثروت سهامداران به شمار میرود. رشد و ادامه فعالیت شرکت ها نیازمند منابع مالی است که تامین این منابع معمولا با محدودیت همراه است. بنابراین برای تداوم فرایند جذب منابع، نحوه استفاده از آن باید به گونه ای باشد که موجبات ایجاد سهم مناسبی از ارزش برای شرکت و همچنین تامین کنندگان وجوه را فراهم بیاورد.
هدف از تحقیق حاضر بررسی این مطلب است که آیا بازدهی سهام شرکتها، از روشهای تامین مالی اتخاذ شده توسط آنها، تاثیر میپذیرد یا خیر؛ و در صورت وجود تاثیر، این اثر چگونه است؟
جامعه آماری تحقیق حاضر را شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تشکیل میدهند که در قلمرو زمانی تحقیق (1385-1380) اطلاعات آنها برای محاسبه متغیرهای تحقیق موجود باشند. از بین جامعه آماری، تعداد 111 شرکت با توجه به معیارها و ویژگی های تعیین شده در این تحقیق انتخاب شدند.
نتایج تحقیق نشان میدهد که بین وجه نقد حاصل از فعالیت های تامین مالی و بازده آتی سهام و همچنین بین وجوه حاصل از استقراض و بازده آتی سهام رابطه ای معکوس وجود دارد. همچنین بررسی ها بیانگر آن است که بین وجوه حاصل از انتشار سهام و بازده آتی سهام رابطه معنی داری وجود ندارد.
