مجید شریعت پناهی؛ فرمان خسروی
دوره 5، شماره 20 ، دی 1386، ، صفحه 61-87
چکیده
مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (CAPM) رابطه تعادلی بین ریسک و نرخ بازده مورد انتظار اوراق بهادار را بیان میکند. این مدل ادعا میکند که سرمایه گذاران تنها در قبال پذیرش ریسک سیستماتیک، انتظار دریافت پاداش (صرف) را دارند، به عبارت دیگر بازار به ریسک غیرسیستماتیک صرف (پاداش) پرداخت نمیکند. علی رغم اینکه این مدل (CAPM) پرکاربردترین مدل ...
بیشتر
مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (CAPM) رابطه تعادلی بین ریسک و نرخ بازده مورد انتظار اوراق بهادار را بیان میکند. این مدل ادعا میکند که سرمایه گذاران تنها در قبال پذیرش ریسک سیستماتیک، انتظار دریافت پاداش (صرف) را دارند، به عبارت دیگر بازار به ریسک غیرسیستماتیک صرف (پاداش) پرداخت نمیکند. علی رغم اینکه این مدل (CAPM) پرکاربردترین مدل در محافل مالی و سرمایه گذاری بوده و هست، اما در عین حال تحقیقات تجربی اخیر انجام شده، این مدل را با چالش های شدیدی مواجه ساخته است. به نظر میرسد (β) به عنوان شاخص ریسک سیستماتیک، توان تشخیص رابطه ریسک و بازده را در دوره های بلند مدت از دست داده است. این در حالی است که متغیرهای دیگری نظیر اندازه شرکت، نسبت ارزش دفتری به قیمت بازار سهام، و نسبت سود به قیمت هر سهام، جایگزینهای بهتری برای شاخص ریسک به شمار میروند. این مقاله کوشیده است به بررسی رابطه بین اندازه شرکت، نسبت ارزش دفتری به قیمت بازار سهام و نسبت سود به قیمت هر سهم با بازده سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران قلمرو زمانی 1379 لغایت 1383 پرداخته و عوامل موثر بر بازده مورد انتظار سهام این شرکتها را مورد شناسایی قرار دهد. بدین منظور، تاثیر متغیرهای اندازه شرکت، نسبت ارزش دفتری به قیمت بازار سهام و نسبت سود به قیمت هر سهم بر بازده ماهانه سهام در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق اگرچه پیش بینی محوری مدل (CAPM) را تایید میکند، لیکن با نتایج مطالعات مشابهی که در سالهای اخیر در کشورهای برخوردار از بازار سرمایه تکامل یافته انجام پذیرفته اند، مطابقت نمیکند.
مجید شریعت پناهی؛ محسن سهرابی عراقی
دوره 4، شماره 16 ، دی 1385، ، صفحه 19-41
چکیده
با توجه به اینکه نه تنها مدیران به دلیل تصمیم گیری در ارتباط با اتخاذ شیوه های مختلف مدیریت علاقه مند میباشند که بتوانند تا حدودی بروز یا عدم بروز بحران مالی را در سازمان تحت مدیریت خود پیش بینی نمایند، بلکه سرمایه گذاران، ارگانهای مختلف دولتی ار قبیل اداره مالیات، بیمه و ... نیز مایل هستند تا بدانند وضعیت مالی شرکت در آینده چه روندی ...
بیشتر
با توجه به اینکه نه تنها مدیران به دلیل تصمیم گیری در ارتباط با اتخاذ شیوه های مختلف مدیریت علاقه مند میباشند که بتوانند تا حدودی بروز یا عدم بروز بحران مالی را در سازمان تحت مدیریت خود پیش بینی نمایند، بلکه سرمایه گذاران، ارگانهای مختلف دولتی ار قبیل اداره مالیات، بیمه و ... نیز مایل هستند تا بدانند وضعیت مالی شرکت در آینده چه روندی را خواهد داشت. لذا در این تحقیق سعی شده است که با استفاده از روش های آماری چند متغیره، مدلی را جهت پیش بینی وقوع بحران مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ارائه داد.
با مطالعه تحقیقات انجام شده در گذشته، چه توسط محققین و چه توسط دانشجویانی که قصد تهیه پایان نامه داشته اند، و نظر اکثر کارشناسان مالی، ابتدا به دنبال اثبات این موضوع رفتیم که آیا نسبتهای مالی میتواند وقوع بحران، ورشکستگی یا هرگونه وخامت اوضاع مالی شرکتها را پیش بینی نماید یا نه؟ و اگر چنین است چه نسبتهای مالی با چه ضرایبی میتواند این تمیز را بین دو گروه شرکتهای دارای بحران مالی و فاقد بحران مالی مشخص نماید.
در این تحقیق برای تعریف بحران مالی از سنجه Q توبین استفاده گردید، بدین مفهوم که شرکتهای دارای بحران مالی، شرکتهایی هستند که Q توبین آنها (حاصل تقسیم ارزش بازار شرکت بر ارزش جایگزینی دارایی های شرکت) کوچک تر از یک باشد و بر عکس Q توبین بالای یک نمایانگر عدم وجود بحران مالی میباشد.
در نهایت، همانطور که در ادامه مقاله خواهد آمد، به سوال تحقیق مبنی بر وجود رابطه بین نسبتهای مالی و بحران مالی پاسخ مثبت داده شد و مدلی شامل پنج نسبت مالی به شرح، سود قبل از مالیات بر بدهی جاری، ارزش بازار بدهی، نرخ بازار دارایی ها، سود انباشته به کل دارایی ها و بدهی بلندمدت به دارایی به ترتیب با ضرایب 0.713، 0.93، 0.38، 3.646، و 0.22 نیز جهت تمیز دو گروه شرکت ارائه گردید.
مجید شریعت پناهی؛ مصطفی بیاتی
دوره 4، شماره 13 ، فروردین 1385، ، صفحه 139-154
چکیده
از آنجا که سرمایه گذاران بالقوه بازار بورس را طیف وسیعی در سطح جامعه تشکیل میدهند، فراهم نمودن بستری مناسب برای حضور گسترده این طیف و جلب اعتماد آنها، تحکیم بازار سرمایه و عمق بخشیدن به این بازار به عنوان یکی از اساسی ترین ابزارهای توسعه اقتصادی را به ارمغان خواهد آورد. در این راستا انجام تحقیقات متنوع در ابعاد مختلف خود نقش بسزایی ...
بیشتر
از آنجا که سرمایه گذاران بالقوه بازار بورس را طیف وسیعی در سطح جامعه تشکیل میدهند، فراهم نمودن بستری مناسب برای حضور گسترده این طیف و جلب اعتماد آنها، تحکیم بازار سرمایه و عمق بخشیدن به این بازار به عنوان یکی از اساسی ترین ابزارهای توسعه اقتصادی را به ارمغان خواهد آورد. در این راستا انجام تحقیقات متنوع در ابعاد مختلف خود نقش بسزایی در جلب اعتماد سرمایه گذاران ایفا خواهد کرد. سرمایه گذاران همواره در پی کاهش خطر و افزایش بازدهی متناسب با قبول خطر میباشند. در این راستا شناسایی عوامل موثر بر بازدهی اوراق بهادار تاثیر بسزایی در تحلیل عمیق تر و اتخاذ تصمیم مناسبتر از طرف سرمایه گذاران دارد. تاثیر تورم با بازده سهام و رابطه تورم و بازده (قیمت) سهام در کشورهای مختلف و در دوره های مختلف به موضوعی معماگونه تبدیل شده است. در این تحقیق به بررسی رابطه تورم و شخاص قیمت سهام و شاخص بازده نقدی و قیمت سهام بورس اوراق بهادار تهران پرداختیم تا سمت و سوی این رابطه را مشخص کنیم و به این سوال مهم نیز جواب دهیم که آیا سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران میتواند به عنوان سپر تورمی عمل کند یا خیر؟
به عبارتی آیا سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران حداقل بازدهی معادل نرخ تورم داشته باشد یا خیر؟ برای این منظور از داده های ماهانه سال 1369 تا 1383 استفاده نمودیم. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران نمیتواند سپر مناسبی در برابر تورم باشد. لازم به ذکر است که این نتیجه باید با توجه به محدودیت های تحقیق که عمده ترین آنها مشکلات ذاتی موجود در محاسبه شاخصها میباشد مورد توجه قرار گیرد.
مجید شریعت پناهی؛ الیاس حیدری نیا
دوره 2، شماره 6 ، تیر 1383، ، صفحه 55-82
چکیده
یکی از مهمترین نیازهای سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار تهران داشتن اطلاعات علمی مربوط به نحوه مطلوب خرید و فروش سهام میباشد. مسلما نحوه اتخاذ نحوه مطلوب روش های معاملاتی در بازار بورس وابسته به شرایط ویژه آن بازار میباشد. با توجه به شرایط عدم کارایی در سطح ضعیف در بورس اوراق بهادار تهران، مهمترین مشکل سرمایه گذاران در این بورس انتخاب ...
بیشتر
یکی از مهمترین نیازهای سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار تهران داشتن اطلاعات علمی مربوط به نحوه مطلوب خرید و فروش سهام میباشد. مسلما نحوه اتخاذ نحوه مطلوب روش های معاملاتی در بازار بورس وابسته به شرایط ویژه آن بازار میباشد. با توجه به شرایط عدم کارایی در سطح ضعیف در بورس اوراق بهادار تهران، مهمترین مشکل سرمایه گذاران در این بورس انتخاب اوراق بهادار و یا ترکیب (پرتفوی) اوراق بهادار جهت خرید و نیز انتخاب شیوه های خرید و فروش سهام، جهت کسب بیشترین بازدهی می باشد.
با توجه به اینکه عدم شناخت کافی از روش ها و شیوه های مطلوب خرید و فروش سهام یکی از مشکلات اساسی سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار تهران میباشد، بدین علت، موضوع مربوطه مورد بررسی قرار گرفت.
در این تحقیق روش میانگین متحرک به عنوان یکی از روش های تکنیکی در خرید و فروش سهام با توجه به استراتژی های انتخابی و نیز بر اساس اطلاعات مالی وقوع یافته شرکتهای فعال پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای یک دوره 9.5 ساله (از ابتادای سال 1374 لغایت شهریور 1382) مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج حاصله از این تحقیق نشان میدهد که روش میانگین متحرک به عنوان روش خرید و فروش سهام دارای اعتبار درونی است. یعنی روش میانگین متحرک برمبنای تحلیل تکنیکی کارایی دارد، ولی از اعتبار بیرونی برخوردار نیست. به عبارت دیگر، روش میانگین متحرک اثربخشی ندارد.
