مهدی مرادزاده فرد
چکیده
علی رغم وجود ماهیت محوری سهم مدیریت از عملکرد شرکت، تصمیمات سرمایه گذاری، پاداش مدیران و حاکمیت شرکتی، همچنان یک واگرایی عقیده در رابطه با تاثیرات ویژه مدیریتی بر نتایج واحدهای تجاری وجود دارد. این پژوهش با هدف توسعه تحقیقات در حوزه اثرات مدیریتی بواسطه بررسی تاثیر توانایی مدیریتی بر تصمیمات سرمایه گذاری و ریسک سقوط قیمت ...
بیشتر
علی رغم وجود ماهیت محوری سهم مدیریت از عملکرد شرکت، تصمیمات سرمایه گذاری، پاداش مدیران و حاکمیت شرکتی، همچنان یک واگرایی عقیده در رابطه با تاثیرات ویژه مدیریتی بر نتایج واحدهای تجاری وجود دارد. این پژوهش با هدف توسعه تحقیقات در حوزه اثرات مدیریتی بواسطه بررسی تاثیر توانایی مدیریتی بر تصمیمات سرمایه گذاری و ریسک سقوط قیمت سهام صورت پذیرفته است. در این راستا برای اندازه گیری توانایی مدیران از مدل دمرجیان و همکاران ) 2013 ( استفاده شد و اثرات آن بر کارآیی سرمایه گذاری )در قالب سه مدل( و تعامل آن با عنصر کیفیت گزارشگری بر ریسک سقوط آتی قیمت سهام )در قالب دو مدل( مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که توانایی مدیریتی، سرمایه گذاری کمتر از حد را کاهش، سرمایه گذاری بیش از حد را تقویت و در مجموع سبب افزایش انحراف در سطح سرمایه گذاری مورد انتظار می شود. همچنین نتایج مبین این امر است کهتوانایی مدیریتی، ریسک سقوط قیمت آتی سهام را بطور معناداری افزایش می دهد. از سوی دیگر نتایج نشان داد که کیفیت گزارشگری مالی مطلوب، ریسک سقوط قیمت آتی سهام را کاهش می دهد اما در این رابطه شواهدی مبنی بر رابطه تعاملی مدیران توانمند و کیفیت گزارشگری بالا با ریسک سقوط قیمت آتی سهام مشاهده نشد
مهدی مرادزاده فرد
چکیده
این پژوهش با هدف توسعه تحقیقات در حوزه اثرات مدیریتی بواسطه بررسی تاثیر توانایی مدیریتی بر تصمیمات سرمایه گذاری و ریسک سقوط قیمت سهام صورت پذیرفته است. در این راستا برای اندازه گیری توانایی مدیران از مدل دمرجیان و همکاران (2013) استفاده شد و اثرات آن بر کارآیی سرمایه گذاری (در قالب سه مدل) و تعامل آن با عنصر کیفیت گزارشگری بر ریسک سقوط ...
بیشتر
این پژوهش با هدف توسعه تحقیقات در حوزه اثرات مدیریتی بواسطه بررسی تاثیر توانایی مدیریتی بر تصمیمات سرمایه گذاری و ریسک سقوط قیمت سهام صورت پذیرفته است. در این راستا برای اندازه گیری توانایی مدیران از مدل دمرجیان و همکاران (2013) استفاده شد و اثرات آن بر کارآیی سرمایه گذاری (در قالب سه مدل) و تعامل آن با عنصر کیفیت گزارشگری بر ریسک سقوط آتی قیمت سهام (در قالب دو مدل) مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا از دو نمونه آماری متفاوت که به روش حذفی- سیستماتیک از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1388 تا 1393 برگزیده شدند، بهره گرفته شد. همچنین برای آزمون فرضیه ها، رویه های تخمین و آزمون مفروضات مدل، از تحلیل پانلی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که توانایی مدیریتی، سرمایه گذاری کمتر از حد را کاهش، سرمایه گذاری بیش از حد را تقویت و در مجموع سبب افزایش انحراف در سطح سرمایه گذاری مورد انتظار می شود. همچنین نتایج مبین این امر است که توانایی مدیریتی، ریسک سقوط قیمت آتی سهام را بطور معناداری افزایش می دهد. از سوی دیگر نتایج نشان داد که کیفیت گزارشگری مالی مطلوب، ریسک سقوط قیمت آتی سهام را کاهش می دهد اما در این رابطه شواهدی مبنی بر رابطه تعاملی مدیران توانمند و کیفیت گزارشگری بالا با ریسک سقوط قیمت آتی سهام مشاهده نشد.
مهدی مرادزاده فرد؛ مریم فرج زاده؛ شیما کرمی؛ مرتضی عدل زاده
دوره 11، شماره 44 ، اسفند 1392، ، صفحه 97-116
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین محافظه کاری و سطح سرمایه گذاری در شرایط نیاز یا عدم نیاز بهتامین مالی و همچنین بررسی اثر مالکیت نهایی بر رابطه ی بین محافظه کاری و سطح سرمایه گذاری می باشد.1391 بررسی شده اند. به - جامعه آماری این پژوهش، شامل 103 شرکت است که برای دوره زمانی 1387منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش داده های ترکیبی با کنترل اثرات ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین محافظه کاری و سطح سرمایه گذاری در شرایط نیاز یا عدم نیاز بهتامین مالی و همچنین بررسی اثر مالکیت نهایی بر رابطه ی بین محافظه کاری و سطح سرمایه گذاری می باشد.1391 بررسی شده اند. به - جامعه آماری این پژوهش، شامل 103 شرکت است که برای دوره زمانی 1387منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش داده های ترکیبی با کنترل اثرات ثابت استفاده شده است. نتایجحاصل از پژوهش نشان می دهد که در شرکتهایی که نیاز به تامین مالی خارجی ندارند، رابطه محافظه کاریبا سرمایه گذاری منفی است و در شرکت هایی که نیاز به تامین مالی خارجی دارند این رابطه مثبت است.همچنین در شرکتهایی که مالکیت نهایی آنها در اختیار بخش دولتی و شبه دولتی است، رابطهمحافظه کاری و سرمایه گذاری منفی می باشد. بر این اساس با شدت یافتن مسائل نمایندگی، محافظه کاری بهعنوان یک مکانیزم کنترلی در جهت کاهش مسائل نمایندگی عمل می کند.
مرتضی عدلزاده؛ مهدی مردازادهفرد؛ مریم فرجزاده؛ شیما کرمی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین محافظهکاری و سطح سرمایهگذاری در شرایط نیاز یا عدم نیاز به تامین مالی و همچنین بررسی اثر مالکیت نهایی بر رابطهی بین محافظهکاری و سطح سرمایهگذاری میباشد.جامعه ی آماری این پژوهش، شامل 103 شرکت است که برای دوره ی زمانی 1387-1391 بررسی شده اند و به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش داده های ترکیبی با ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین محافظهکاری و سطح سرمایهگذاری در شرایط نیاز یا عدم نیاز به تامین مالی و همچنین بررسی اثر مالکیت نهایی بر رابطهی بین محافظهکاری و سطح سرمایهگذاری میباشد.جامعه ی آماری این پژوهش، شامل 103 شرکت است که برای دوره ی زمانی 1387-1391 بررسی شده اند و به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش داده های ترکیبی با کنترل اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که در شرکت هایی که نیاز به تامین مالی خارجی ندارند، رابطه محافظهکاری با سرمایهگذاری منفی میباشد و در شرکتهایی که نیاز به تامین مالی خارجی دارند این رابطه مثبت است. و همچنین در شرکت هایی که مالکیت نهایی آنها در اختیار بخش دولتی و شبه دولتی است، رابطه محافظهکاری و سرمایهگذاری منفی میباشد. بر این اساس با شدت یافتن مسائل نمایندگی، محافظهکاری به عنوان یک مکانیزم کنترلی در جهت کاهش مسائل نمایندگی عمل میکند.
مهدی مرادزاده فرد؛ مرتضی عدل زاده؛ مریم فرج زاده؛ صدیقه عظیمی
دوره 10، شماره 39 ، مهر 1391، ، صفحه 125-145
چکیده
عدم اطمینان اطلاعاتی که سابقه ای طولانی در ادبیات مالی دارد به معنای ابهام پیرامون ارزش بنیادیشرکت می باشد که ممکن است از دو منبع ناشی شود: یکی ویژگی های ذاتی کسب و کار یا صنعت ودیگری رویه های افشای شرکت. منبع نخست را می توان به فرصت های رشد و منبع دوم را به عدم تقارناطلاعاتی مربوط دانست. از نظر سرمایه گذاران پیامدهای هر یک از دو منبع ...
بیشتر
عدم اطمینان اطلاعاتی که سابقه ای طولانی در ادبیات مالی دارد به معنای ابهام پیرامون ارزش بنیادیشرکت می باشد که ممکن است از دو منبع ناشی شود: یکی ویژگی های ذاتی کسب و کار یا صنعت ودیگری رویه های افشای شرکت. منبع نخست را می توان به فرصت های رشد و منبع دوم را به عدم تقارناطلاعاتی مربوط دانست. از نظر سرمایه گذاران پیامدهای هر یک از دو منبع متفاوت می باشد. در اینپژوهش از پراکندگی پیش بینی سود هر سهم توسط شرکت به عنوان معیار عدم اطمینان اطلاعاتیاستفاده شده است. از متغیرهای اثر قیمتی سهام و حجم گردش سهام نیز برای عملیاتی سازی عدم تقارناطلاعاتی استفاده شده است. متغیرهای نسبت مخارج سرمایه ای، ارزش بازار به ارزش دفتری، کیوتوبینو عمر شرکت نیز معیارهای نشان دهنده فرصت های رشد می باشند. برای تجزیه و تحلیل نتایج ازرگرسیونی داده های پانل استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که عدم اطمیناناطلاعاتی رابطه مستقیمی با عدم تقارن اطلاعاتی و فرصت های رشد دارد.
مهدی مرادزاده فرد؛ مینا ابوحمزه
دوره 8، شماره 32 ، دی 1389، ، صفحه 73-102
چکیده
آگاهی از تاثیر کیفیت افشای شرکتی بر سایر متغیرهای بازار از جمله نقدشوندگی سهام حائز اهمیت بسیاری است. از طرفی با توجه به اهمیت روزافزون نقدشوندگی سهام و نقش به سزای آن در کشف قیمت دارایی ها، توزیع ریسک مالی، افزایش بازده مورد انتظار و کاهش هزینه معاملات، شناخت عوامل موثر بر آن اهمیت دارد. بنابراین این پژوهش به بررسی اثر کیفیت افشای ...
بیشتر
آگاهی از تاثیر کیفیت افشای شرکتی بر سایر متغیرهای بازار از جمله نقدشوندگی سهام حائز اهمیت بسیاری است. از طرفی با توجه به اهمیت روزافزون نقدشوندگی سهام و نقش به سزای آن در کشف قیمت دارایی ها، توزیع ریسک مالی، افزایش بازده مورد انتظار و کاهش هزینه معاملات، شناخت عوامل موثر بر آن اهمیت دارد. بنابراین این پژوهش به بررسی اثر کیفیت افشای بر نقدشوندگی سهام شرکتها میپردازد. از آنجا که بهبود کیفیت افشای شرکتی باعث کاهش عدم تقارن اطلاعاتی میشود و کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، افزایش نقدشوندگی را به همراه دارد، فرض اصلی این پژوهش این است که کیفیت افشای شرکتی بر نقدشوندگی سهام اثر دارد. در این پژوهش، به منظور تفکیک آثار اجزای گوناگون کیفیت افشا بر نقدشوندگی سهام، از دو معیار به موقع بودن و قابل اتکا بودن افشای شرکتی، استفاده شده است و نقدشوندگی سهام با استفاده از پانزده معیار مختلف معاملاتی و اطلاعاتی اندازه گیری شد. تعداد 112 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1384 تا 1388 انتخاب و فرضیه های پژوهش در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون، با استفاده از رگرسیون خطی چندگانه آزمون شده اند. نتایج نشان میدهد، کیفیت افشای شرکتی بر نقدشوندگی سهام اثر مثبت دارد. همچنین یافته های پژوهش حاکی از وجود اثر مثبت قابل اتکا بودن افشای شرکتی بر نقدشوندگی سهام میباشد.
مهدی مرادزاده فرد
چکیده
سهامداران معمولا به دو گروه سهامداران فردی و سهامداران نهادی طبقه بندی می شوند. توانایی مدیران جهت مدیریت فرصت طلبانه سود گزارش شده از طریق نظارت موثر خارجی توسط ذینفعانی نظیر سرمایه گذاران نهادی محدود می شود. سرمایه گذاران نهادی فرصت، منابع و توانایی نظارت بر مدیران واحد تجاری را دارند. مطالعه حاضر در پی آن است تا به بررسی این موضوع ...
بیشتر
سهامداران معمولا به دو گروه سهامداران فردی و سهامداران نهادی طبقه بندی می شوند. توانایی مدیران جهت مدیریت فرصت طلبانه سود گزارش شده از طریق نظارت موثر خارجی توسط ذینفعانی نظیر سرمایه گذاران نهادی محدود می شود. سرمایه گذاران نهادی فرصت، منابع و توانایی نظارت بر مدیران واحد تجاری را دارند. مطالعه حاضر در پی آن است تا به بررسی این موضوع بپردازد و رهنمودی جهت ارتقای نظام راهبردی شرکتی و کاهش مدیریت سود ارائه کند. در این تحقیق جهت برآورد اقلام تعهدی اختیاری از مدل تعدیل شده جونز و جهت آزمون فرضیات از مدل رگرسیون استفاده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین میزان مالکیت سهامداران نهادی و مدیریت سود رابطه معنی داری وجود ندارد.