مهدی بهار مقدم
چکیده
در این پژوهش ارتباط بین استهلاک حسابداری و استهلاک اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است. در صورت برابری استهلاک حسابداری با استهلاک اقتصادی انتظار می‌رود ارتباط بین استهلاک حسابداری و جریان‌های نقدی جاری منفی و معنادار باشد. اما در صورت وجود محافظه کاری در گزارش‌های استهلاک، ارتباط بین استهلاک حسابداری و جریان‌های نقدی آنی منفی ...
بیشتر
در این پژوهش ارتباط بین استهلاک حسابداری و استهلاک اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است. در صورت برابری استهلاک حسابداری با استهلاک اقتصادی انتظار می‌رود ارتباط بین استهلاک حسابداری و جریان‌های نقدی جاری منفی و معنادار باشد. اما در صورت وجود محافظه کاری در گزارش‌های استهلاک، ارتباط بین استهلاک حسابداری و جریان‌های نقدی آنی منفی خواهد بود. زیرا قبل از آنکه استهلاک اقصادی دارایی‌ها اتفاق بیفتد، استهلاک حسابداری در گزارش‌های مالی شناسایی می‌شود. معمولاً شرکت‌هایی رویکرد محافظه کارانه اتخاذ می‌کنند که عملکرد آنی بهتری داشته باشند. برای انجام این تحقیق از مدل رگرسیونی چند متغیره و اطلاعات شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال‌های 1380 تا 1389 استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین استهلاک حسابداری و جریان‌های نقدی جاری ارتباط معناداری وجود ندارد. بنابراین می‌توان ادعا کرد استهلاک حسابداری متناسب با استهلاک اقتصادی نیست. ولی ارتباط بین استهلاک و جریان‌های نقدی آتی منفی و معنادار است. پس می‌توان گفت رویکرد محافظه کارانه در گزارشگری استهلاک وجود دارد. و در نهایت بین گزارشگری محافظه کارانه استهلاک و معیار فرصت‌های رشد آتی، برخلاف انتظار، ارتباط منفی مشاهده شد.
