جواد مرادی؛ احمد رحمانیان
دوره 10، شماره 40 ، دی 1391، ، صفحه 125-150
چکیده
تمایل مدیران به بی شسرمایه گذاری، یکی از هزینه های نمایندگی است که به سبب تضاد منافع میانمدیران و سهامداران ایجاد میشود. این بیش سرمایه گذاری ها در حالیکه منافع شخصی مدیران راحداکثر می سازد، ارزش شرکت را کاهش میدهند. یک راه حل بالقوه برای مشکل بیش-سرمایه گذاری، انتشار بدهی است. پژوهش حاضر به دنبال بررسی تأثیر بدهیهای بلندمدت)استقراض( ...
بیشتر
تمایل مدیران به بی شسرمایه گذاری، یکی از هزینه های نمایندگی است که به سبب تضاد منافع میانمدیران و سهامداران ایجاد میشود. این بیش سرمایه گذاری ها در حالیکه منافع شخصی مدیران راحداکثر می سازد، ارزش شرکت را کاهش میدهند. یک راه حل بالقوه برای مشکل بیش-سرمایه گذاری، انتشار بدهی است. پژوهش حاضر به دنبال بررسی تأثیر بدهیهای بلندمدت)استقراض( بر بیش سرمایه گذاری )در وجه نقد و مخارج سرمایه ای( و تأثیر پتانسیل رشد بربیش سرمایه گذاری )در وجه نقد و مخارج سرمایه ای( می باشد. جامعه آماری این تحقیق شرکت هایپذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که بر اساس شرایط در نظر گرفته شده برای انتخابنمونه، 09 شرکت طی دوره 9730 تا 9730 ، انتخاب گردیده است. بهمنظور تجزیه و تحلیل اطلاعات ازتکنیک رگرسیون چندمتغیره و آزمون مقایسه میانگین استفاده شده است. یافته ها بیانگر آن است کهبین بدهی های بلندمدت و بیش سرمایه گذاری )در وجه نقد و مخارج سرمایه ای( ارتباط منفی ومعناداری وجود دارد و میانگین بیشسرمایه گذاری در وجه نقد و مخارج سرمایهای در شرکت هایی بافرصتهای رشد کم، بالاتر می باشد.